سینا حسینی/
هیچ عاملی مانند گران شدن قیمت بنزین نمی توانست به کمک مدیران فدراسیون فوتبال بیاید تا به این بهانه ناکامی محض تیم ملی در رقابتهای مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را پنهان کنند.
در شرایطی که همچنان منتقدان عوامل ناکامی تیم ملی را بررسی میکنند و خواستار شفاف سازی مسئولان فدراسیون فوتبال در قبال برنامه ریزیهای این مجموعه برای موفقیت تیم ملی شدند تاج و همکارانش ترجیح دادند در این باره سکوت اختیار کنند تا ابهامات در این ماجرا افزایش یابد.
*ریلگذاری اشتباه
دامنه انتقادها اما به مدیران فدراسیون فوتبال ختم نشد بلکه بسیاری از چهرههای شناخته شده حوزه فوتبال انتقادات تندی را به سیاستگذاریهای مسئولان وزارت ورزش و شخص مسعود سلطانیفر نیز وارد دانستند و معتقد بودند ناکامی تیم ملی حاصل ریلگذاریهای اشتباه مدیران وزارت ورزش بود که با شعار دوباره طلوع میکنیم زمینه تغییر و تحول در رأس کادر فنی تیم ملی را به وجود آورد اما نه تنها نتیجه مثبت به دست نیامد بلکه تیم ملی پس از مدتها برابر تیمهای منطقه غرب آسیا نظیر بحرین و عراق تن به شکست داد.
* از دست رفتن فیفا دی
از دست رفتن یک فیفا دی دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران که تعدادش حالا به عدد پنج رسیده نیز مزید بر علت شد تا دامنه اعتراضها به بالاترین حد ممکن برسد، اما فدراسیون فوتبال با اشاره به نبود منابع مالی کافی و پیدا نشدن حریف تدارکاتی تلاش کرد این موضوع را نیز همانند سایر انتقادها رفع و رجوع کند تا شاید میزان انتقادها کاهش پیدا کند. فدراسیون در بیانیهاش، اعلام کرده با ۹ کشور برای بازیهای دوستانه وارد مذاکره شدهاند که رقم درخواستی، محل برگزاری و عدم تمایل آنها سبب شده این تلاشها به سرانجام نرسند. بررسی این ۹ کشور، تردیدهای زیادی به این بیانیه وارد میکند.
هند، یکی از کشورهایی که فدراسیون از آن نام برده، چند روز بعد در انتخابی جام جهانی میهمان عمان خواهد بود و عملاً، امکان برگزاری دوستانه با آنها وجود نداشته که فدراسیون با این کشور وارد مذاکره شود. ژاپن هم مدتهاست برنامهای برای بازی دوستانه با تیمهای آسیایی ندارد. از طرفی، امتیاز برگزاری بازیهای دوستانه آنها به یک شرکت سازنده مشروبات الکلی فروخته شده و ایران، امکان بستن قرارداد با این شرکت را ندارد.
بعضی از دیگر کشورها مثل امارات، گرجستان، لیبریا، چین و حتی استرالیا، در رده بندی فیفا فاصلهای جدی با ایران دارند و عملاً، تیم ملی نباید برای بازی با آنها مبلغ چندانی به جز هزینههای جاری پرداخت کند. به خصوص که به جز گرجستان، هیچکدام از آنها مسابقهای در فیفا دی آینده برگزار نمیکنند.
تنها تیمهایی که با تعریف فدراسیون سازگار هستند، برزیل و پاراگوئه محسوب میشوند. دو تیمی که اتفاقاً، با دو تیم آسیایی کره جنوبی و عربستان بازی خواهند کرد. اینکه تیمهای بزرگ آمریکای جنوبی برای بازیهای دوستانه مبالغ زیادی دریافت میکنند موضوع تازهای نیست. اینکه ایران هم در حال حاضر، توانایی پرداخت چنین مبالغی را ندارد هم چیز تازهای به حساب نمیآید. بنابراین قرار دادن این دو کشور در بیانیه فدراسیون هم، بیشتر جنبه تزئینی دارد و سالهاست همه میدانند ایران نمیتواند هزینه بازی با چنین تیمهایی را پرداخت کند. برای ایران، کشورهایی مثل ونزوئلا هم در دسترس بودند که ژاپن، در روزهای آینده مقابل آن به میدان خواهد رفت.
سؤال اینجاست فدراسیون، غیر ممکن بودن بازی با ژاپن و هند را نمیدانسته که با آنها برای این تاریخ وارد مذاکره شده؟ امارات، لیبریا، چین و استرالیا که سه تای آنها از لحاظ سیاسی هم روابط خوبی با ایران دارند، حاضر بودند فیفا دی را بدون بازی دوستانه تمام کنند اما بدون پرداخت پول روبه روی ایران قرار نگیرند؟ یا این اسامی، فقط چند نام برای فرار فدراسیون از فاجعه اخیر بودهاند؟
*پروازهای دائمی
البته به نظر میرسد با تداوم بلاتکلیفی فوتبال ایران در حوزه ملی سطح انتقادها در روزهای آتی تشدید خواهد شد به ویژه که سرمربی تیم ملی همچنان در خارج از کشور به سر میبرد و با وجود تکذیبهای پی در پی مهدی تاج مبنی بر پروازی نبودن او، غیبتهای سریالی مارک ویلموتس نشان میدهد وی علاقه ای به حضور در کشور ندارد و صرفاً پیش از بازیهای تیم ملی برای شرکت در اردوهای آماده سازی تیم ملی به تهران میآید و بلافاصله پس از اتمام بازی ها به کشورش بازمیگردد تا مشخص شود با وجود دستمزد سنگین میلیونی یورویی اش وی الزامی برای حضور در ایران ندارد.
در حالی که پیش از بازی تیم ملی برابر عراق مدیران فوتبال مدعی بودند مارک ویلموتس پس از دریافت دستمزدش فعالیت جدی خود را از سر خواهد گرفت، پس از کسب دومین شکست تیم ملی در این مرحله از همراهی تیم ملی در سفر به تهران خودداری کرد تا همچنان در نحوه همکاری او با فوتبال ایران این شائبه وجود داشته باشد که وی تعهدی مبنی بر اقامت در ایران خارج از زمان مشخص شده ندارد.
*ناراحتی ملی پوشان
در کنار این گرفتاریها جالب اینکه ملی پوشان از سرمربی تیم ملی ناراحت هستند و معتقدند او ابهت ندارد و جنگ روانی کنار و بیرون زمین را میبازد و همین موضوع روی بازیکنان تاثیر دارد. اتفاقی که در دوران کی روش برعکسش اتفاق میافتاد و با روحیه ای که کی روش به بازیکنان میداد، آنها با شرایطی متفاوتتر راهی میدان میشدند.
نظر شما